ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΩΝ!!!!

https://www.e-synews.gr/wp/2020/04/20/prosdoko-anastasi-psychon/

« ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ » λέει στο σύμβολο της πίστης του χριστιανικού δόγματος….

ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΩΝ…θα πω εγώ, ο Έλλην άνθρωπος.
Που κουράστηκα και βαρέθηκα, που αηδίασα πια με όλη την υποκρισία, όλο το θέατρο που όλοι παίζουν γύρω μου.
Όλοι, εκτελούν τις καθιερωμένες υποχρεώσεις τους, τόσο μηχανικά και ψεύτικα.

Άναψαν οι λαμπάδες στα μπαλκόνια, χτυπούσαν οι καμπάνες, άστραψε ο ουρανός από τα βεγγαλικά, που φέτος ήταν περισσότερα από κάθε άλλη χρονιά.
Έκαναν το καθήκον τους οι χριστιανοί κι έτσι έφαγαν και τη μαγειρίτσα με ελαφρά συνείδηση και την επόμενη έφαγαν κι αρνάκι στο φούρνο, ε, όλα για το καλό μας…προέχει η υγεία κι ας μην μπει αρνί στη σούβλα.
Και τί έγινε μωρέ;;;;

Ένα δώρο είχε απομείνει στον Έλληνα, να συναντιέται, να συνευρίσκεται με τους δικούς του, να μοιράζεται το φαϊ του κι εκεί μεταξύ φαγητού, ποτού κι ευχαρίστησης, να ανοίγει και την ψυχή του, να ανταλλάσσει απόψεις, να ακούει και του αλλουνού την άποψη, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί….

Αυτό το δώρο των Θεών, ενοχλούσε τη Μέρκελ και πολλούς άλλους που έβλεπαν πως οι Έλληνες παρά την κρίση, παρά την ανεργία, παρά όλη την ψεύτικη φούσκα, ανταμώνονταν στους καφενέδες, στις αυλές, στα μπαλκόνια κι ο ένας στήριζε την ψυχολογία του άλλου…
Και αυτές οι γιορτινές στιγμές, ευκαιρία για αντάμωμα και κουβέντα ( για ψυχοθεραπεία δηλαδή), τους έκανε πιο δυνατούς, πιο ήρεμους και χαρούμενους.

Πάμε πιο πίσω το χρόνο;;; Λίγες δεκαετίες πίσω;;;;

Τότε που γιορτή σήμαινε ευκαιρία για τσιμπούσι, κουβέντα, χορό και τραγούδι….Στις πλατείες, στις αυλές, όλοι μαζί ενωμένοι, ο ένας στήριγμα στον άλλον…
Τα σπίτια ανοιχτά, με αναμμένα φώτα, γεμάτα κεράσματα….μα ήταν μέρες γιορτινές κι ο κόσμος κοντά….Οι ψυχές όλες κοντά….
Ήξερες τί καημούς και πόνους κουβαλούσε ο γείτονας και συμπαραστεκόσουν όπως μπορούσες….