ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

6/recent/ticker-posts

Ὀ κόκκινος θάνατος, ἡ πανοῦκλα τοῦ 20ου αἰ. Κομμουνισμός !


 https://www.e-synews.gr/wp/2019/10/23/kokkinos-thanatos-pano-kla-to-20oy-a-kommoynismos/



ΣΥΜΦΟΝΟ ΚΚΕ
υπογραφή  Κ. Κίτσος”
  Το σημαντικότερο της όλης υποθέσεως ωστόσο, είναι ότι το συμφωνητικό αυτό το παραδέχθηκε ουσιαστικά το ΚΚΕ μέσω του επίσημου οργάνου του “Νέος Κόσμος”, τεύχος 9ο, Σεπτεμβρίου 1950, που εκδόθηκε στην Γιουγκοσλαβία. Στο τεύχος αυτό κατηγορείται ο Μάρκος Βαφειάδης σαν προδότης που άφησε ανενόχλητους τους Γερμανούς κατά την αποχώρησή τους. Βέβαια, όπως είναι γνωστό το ΚΚΕ μετά το αιματοκύλισμα της χώρας και την οριστική αποτυχία του να επιβάλλει την δικτατορία του προλεταριάτου δεν άφησε ούτε ένα στέλεχος του χωρίς να το στιγματίσει. Σύμφωνα με την λογική του, το κόμμα ήταν αμόλυντο αλλά τα πρόσωπα που το καθοδηγούσαν “προδότες, συνεργάτες των Ναζί, πράκτορες των Άγγλων, πράκτορες της εγχώριας αντίδρασης, παράφρονες κλπ κλπ κλπ”. Μάλιστα την ύπαρξη του εν λόγω εντύπου παρουσίασε η έγκριτη εφημερίδα ” Εστία” στο φύλλο της 13ης Δεκεμβρίου 1979. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια μέρα με αφορμή το δημοσίευμα αυτό έγινε επερώτηση στη Βουλή από βουλευτές. Ακριβώς όπως διατυπώθηκε η κατηγορία:” Το σύνταγμα της Χαλκιδικής – απ’ αυτά που υπάγονταν στη διοίκηση του Μάρκου Βαφειάδη – υπέγραψε συμφωνία με τους Γερμανούς. Ο Μάρκος, που βρισκόταν τότε στη Χαλκιδική, δεν πήρε κανένα μέτρο. Έκανε – ο Μάρκος Βαφειάδης – διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς, όταν φεύγανε, για παράδοση και δεν τους χτύπησε…”. Και αν το πρόσωπο του Φένσκε αμφισβητείται, το πρόσωπο του Κίτσου είναι υπαρκτότατο. Όπως επίσης ο Αντρέι Βισίνσκυ, αντιπρόσωπος της Σοβιετικής Ένωσης στον ΟΗΕ, δεν είναι αποκύημα της φαντασίας κανενός.  Όχι μόνο δεν διέψευσε ποτέ τα ανωτέρω αλλά ξεκάθαρα τα ομολόγησε όπως αποδεικνύεται από τις μαρτυρίες και τα αρχεία του ΟΗΕ που υπάρχουν και έχουν ερευνηθεί από ιστορικούς. Άλλωστε και το ΚΚΕ επίσημα δεν διέψευσε την ύπαρξη του Νέου Κόσμου. Και πως να την διαψεύσει από την στιγμή που ήταν ένα από τα επίσημα έντυπα της προπαγάνδας του. Για να είμαι ακόμα πιο συγκεκριμένος και ακριβής, το εν λόγω συμφωνητικό συμπεριλαμβάνεται και στα αρχεία και τις εκδόσεις της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού. Συγκεκριμένα. στην έκδοση της ΔΙΣ το 1973, στο βιβλίο ” Η απελευθέρωσις της Ελλάδος και τα μετά ταύτην γεγονότα ( Ιούλιος 1944 – Δεκέμβριος 1945)”. Άλλη μία επιβεβαίωση της γνησιότητας του συμφωνητικού, παρατίθενται και φωτογραφίες των σελίδων που αναφέρουν τα γεγονότα για κάθε αναγνώστη που κρατά τις επιφυλάξεις του. Επίσης, η έκδοση της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων ” Ιστορικές μαρτυρίες – Η Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων 1941-1945″ αναφέρει ρητά και ξεκάθαρα την κατηγορία του Νέου Κόσμου κατά του Βαφειάδη στη σελίδα 250: ” Στην Β’ Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ και στην εφημερίδα του κόμματος “ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – 9ο τεύχος Σεπτεμβρίου 1950″ κατηγόρησαν τον Μάρκο Βαφειάδη, ότι στο Λειβάδι – Μακεδονίας υπέγραψε συμφωνία με τους Γερμανούς, για να τους διευκολύνει στην αποχώρηση αφήνοντάς τους ανενόχλητους”.  Για την πολιτική αυτή της ανεμπόδιστης αποχώρησης των Γερμανών έγραψε ο Καπετάν Έκτορας του ΕΛΑΣ ( Θόδωρος Μακρίδης) στην Ιστορία της Αντίστασης, τόμος Α’, σελίδα 410: ” Αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι Γερμανοί που υποχωρούσαν είχαν κυκλωθεί εκεί στη Μακεδονία και μπορούσαν να εξοντωθούν. Κι η εξόντωση των Γερμανών θα μας έδινε 40-50 κανόνια, ναί, τόσα κανόνια μπορούσαμε να κυριεύσουμε και να αναπτύξουμε ανάλογα τη μαχητική ικανότητα και αριθμητική δύναμη της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας (Ο.Μ.Μ.) και του ΕΛΑΣ γενικά. Αλλά ο Μάρκος και ο Μπακιρτζής προτίμησαν να τρέξουν στη Θεσσαλονίκη, που μπορούσαν να την έχουν οποιαδήποτε στιγμή στα χέρια τους, αντί να εξοντώσουν τις κυκλωμένες γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή τους…”. Από την στιγμή που ένα τόσο σημαντικό στρατιωτικό στέλεχος του ΕΛΑΣ ομολογεί τα παραπάνω κάθε προσπάθεια απόδειξης του εναντίου μάλλον θα έχει δόλο. Θα παραθέσω μία ακόμη απόδειξη της συνεργασίας αυτής της ΟΜΜ με τους Γερμανούς. Στο περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία, σειρά Μεγάλες Μάχες, Η μάχη των Αθηνών 1944 – ο ματωμένος Δεκέμβριος, στη σελίδα 38 γράφεται: ” Από την περίοδο της κατοχής ακόμη, στις επιδιώξεις των στελεχών του ΕΑΜ περιλαμβάνετο η “εξαργύρωση” της αντιστασιακής τους δράσης, μετά την εκδίωξη ή την αποχώρηση των κατακτητών, για την επίτευξη πολιτικών ανατροπών. Προς το σκοπό αυτό ΕΑΜ και ΚΚΕ δεν δίστασαν να λάβουν οποιοδήποτε μέτρο. Ανάμεσα στις πλέον ανίερες συμμαχίες τους, περιλαμβάνονται η υπογραφή με τον Βουλγαρικό στρατό του Συμφώνου του Μελισσοχωρίου (στις 20-9-1944), η υπογραφή Συμφωνίας με τη Γερμανική Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Μακεδονίας – Αιγαίου (την 1-9-1944), η συνεργασία με το ΣΝΟΦ και πολλά ακόμη”. Συμπερασματικά, δεν υπάρχει σήμερα σοβαρός ιστορικός που να μην αποδέχεται τα συμφωνητικά αυτά. Τα στοιχεία όμως και οι μαρτυρίες δεν σταματούν εδώ. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Χρήστος Σαρτζετάκης το 2010 έγραψε στην ιστοσελίδα του (http://www.sartzetakis.gr/news/germaniki042010.html

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια