Ακαταδίωκτο για τα «golden boys» που θα τζογάρουν τις επικουρικές

Ιουλίου 15, 2021

Κραυγαλέες αδικίες στο νέο σύστημα του Τσακλόγλου. Τις έκρυψαν στα ψιλά γράμματα

Τεράστιο κόστος, αμφίβολα αποτελέσματα και ακαταδίωκτο για τους διαχειριστές των εισφορών των ασφαλισμένων είναι τα κυριότερα σημεία του νομοσχεδίου για το νέο σύστημα των επικουρικών συντάξεων, που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση, η οποία θα διαρκέσει έως την Τρίτη 13 Ιουλίου.

Με σχεδόν μία εβδομάδα καθυστέρηση, το υπουργείο Εργασίας έκανε τα αποκαλυπτήρια του σχεδίου νόμου, υποσχόμενο τεράστιες αυξήσεις στις επικουρικές.

Όμως, αυτές μόνο σίγουρες δεν είναι, καθώς για να προκύψουν οι -τουλάχιστον υπεραισιόδοξες- προβλέψεις του χρησιμοποιούνται διάφορα «τρικ», όπως το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται υπόψη πιθανές χρηματοπιστωτικές κρίσεις, όπως αυτές του πρόσφατου παρελθόντος που οδήγησαν παγκοσμίως σε κατάρρευση των αγορών.

Για την κυβέρνηση, το σχέδιο είναι ασφαλές. Ωστόσο, την ίδια στιγμή φροντίζει, όπως έκανε στο πρόσφατο παρελθόν και για τα μέλη της επιτροπής των ειδικών για την πανδημία, να θέσει τους διαχειριστές του νέου Ταμείου υπό ένα ισχυρό πέπλο προστασίας.

Οπως προβλέπει το άρθρο 19 του νομοσχεδίου, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), που θα συσταθεί, δεν εξετάζονται, δεν διώκονται και δεν υπέχουν ποινική ή αστική ευθύνη έναντι του
ΤΕΚΑ, εκτός εάν ενήργησαν με δόλο ή με βαριά αμέλεια.

Επίσης, δεν υπέχουν αστική ευθύνη έναντι ιδιωτών για πράξεις που σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων τους. Μιλώντας στη «δημοκρατία», ο δικηγόρος-εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας σημειώνει ότι «πρόκειται για σκανδαλώδη και προδήλως αντισυνταγματική ρύθμιση, που δεν συνάδει με τον σκοπό της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και την πάγια νομολογία του ΣτΕ, το οποίο με σωρεία αποφάσεών του (ΟλΣτΕ 2287/2015 και 1889/2019) έχει αποφανθεί ότι: “Είτε ως κύρια είτε ως επικουρική, η υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση έχει εξαιρεθεί από τον χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, τούτο δε έγινε για λόγους δημόσιου συμφέροντος και ειδικότερα για να προστατευθούν όσοι υποχρεωτικώς ασφαλίζονται ή καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές από τους επιχειρηματικούς κινδύνους, που συνδέονται με την άσκηση της ασφαλιστικής λειτουργίας από ιδιωτικούς φορείς”».

Κάθε όριο κοροϊδίας ξεπερνά το σχέδιο σε σχέση με τις επικουρικές συντάξεις αναπηρίας και θανάτου. Οπως προκύπτει από τα άρθρα 54 και 55, αντίστοιχα, το ύψος αυτών ενδέχεται να φτάνει στα εξευτελιστικά επίπεδα των 20 ή 30 ευρώ.

Παραπλανητικά ήταν και όσα διατυμπάνιζαν το προηγούμενο διάστημα αναφορικά με τις εγγυήσεις για το ύψος των συντάξεων, σε περίπτωση που κάποια ή το σύνολο των επενδύσεων οδηγήσουν στην εξαΰλωση των εισφορών.

Ο λόγος είναι ότι το κράτος δεν εγγυάται το ύψος των παροχών, δηλαδή των επικουρικών συντάξεων, αλλά μόνο την επιστροφή των εισφορών.